przewąchiwać

przewąchiwać
przewąchiwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, przewąchiwaćchuję, przewąchiwaćchuje, przewąchiwaćany {{/stl_8}}– przewąchać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIIa, przewąchiwaćam, przewąchiwaća, przewąchiwaćają, przewąchiwaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dowiadywać się czegoś, ustalać coś przez dyskretne szukanie, śledzenie' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'domyślać się, wyczuwać, przeczuwać, przewidywać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wspólnik przewąchiwał, że chcą się go pozbyć. Przewąchał niebezpieczeństwo i nie poszedł na spotkanie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • przewąchać — dk I, przewąchaćam, przewąchaćasz, przewąchaćają, przewąchaćaj, przewąchaćał, przewąchaćany przewąchiwać ndk VIIIb, przewąchaćwąchuję, przewąchaćwąchujesz, przewąchaćwąchuj, przewąchaćiwał, przewąchaćiwany, posp. «szukając, śledząc, badając… …   Słownik języka polskiego

  • wąchać — ndk I, wąchaćam, wąchaćasz, wąchaćają, wąchaćaj, wąchaćał, wąchaćany «wciągać nosem zapach czegoś» Wąchać kwiaty, perfumy, lekarstwo. Kot wąchał mleko. ◊ pot. Nie wąchać prochu «nie brać udziału w strzelaniu, w bitwie, w walce zbrojnej; nie… …   Słownik języka polskiego

  • wąchać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wąchaćam, wąchaća, wąchaćają, wąchaćany {{/stl 8}}– powąchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wciągać powietrze do nosa dla poznania zapachu czegoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”